گذری بر اهمیت روز زیارتی امام رضا (ع) | چه ندارد آن که رضا دارد و چه دارد آن که از رضا محروم است

امروز مصادف با ۲۳ ذی القعده و روز زیارتی امام رضا است که بسیاری زائران و مجاوران بارگاه رضوی از دور و نزدیک، با پای پیاده و به نشان ارادت به حرم مطهر رضوی مشرف می شوند.

خبرنگار فاطمه غلامی

به گزارش شهرآرانیوز، امروز ۲۳ ذی القعده روز مخصوص زیارتی امام رضا(ع) و زیارت آن حضرت از دور و نزدیک سنت است. در هر زمان و مکانی که هستیم باید فرصت را برای زیارت قبور ائمه اطهار(ع) غنیمت شماریم، فرصتی که شاید فقط یکبار نصیبمان می‌شود و سال‌ها دوباره باید انتظار زیارت بکشیم. از بزرگان دینی ما سفارش بسیاری بر زیارت عتبات عالیات و حرمین شریفین امام رضا(ع) و حضرت معصومه(س) شده است. چه خوب است که زیارت آن حضرت در چهارچوب این قاعده کلی در ساعت‌های خاص مانند ثلث آخر شب، قبل از اذان صبح، بین الطلوعین، شب جمعه و ... که مؤثرتر است، انجام شود. با این حال رفتن به زیارت آن حضرت در این زمان‌های خاص تأکید شده است.

حجت الاسلام و المسلمین عباس سجادی در خصوص اهمیت روز زیارتی امام رضا (ع) با بیان روایتی از مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی در فضیلت ماه ذی القعده گفت: ذی القعده محل اجابت دعاست، در روز یکشنبه این ماه نمازی با فضیلت بسیار از رسول خدا (ص) روایت کرده که مجملش آن است که هر که آن را به جا آورد توبه اش مقبول و گناهش آمرزیده شود و خصماء او در روز قیامت از او راضی شوند. همچنین با ایمان بمیرد، دینش گرفته نشود، قبرش گشاده و نورانی گردد، والدینش از او راضی گردند و مغفرت شامل حال والدین او و ذریه او گردد. در کنار این‌ها، توسعه رزق پیدا کند و ملک الموت با او در وقت مردن مدارا کند و به آسانی جان او بیرون شود.

به گفته این کارشناس مذهبی، یکی از حکمت‌های نامگذاری روز ۲۳ ماه ذی القعده به نام روز زیارتی مخصوص امام رضا (ع) می‌تواند توجه مردم به ذات آن حضرت، نسبت به نقشی که ایشان در ایجاد مدینه رضوی داشتند، باشد.

وی درباره ثواب زیارت به ویژه زیارت حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) نیز بیان کرد: آنچه که نسبت به زیارت اهل بیت (ع) در آیات قرآن کریم وارد شده، آن است که هر فرد در کنار بزرگان و امامانی قرار بگیرد که آن‌ها اتصالشان به خداوند متعال قوی‌تر از دیگران است و رعایت و رفتارشان نسبت به حریم الهی بیشتر از دیگران است.

به گفته وی، مهم‌ترین فضیلت زیارت امام رضا(ع) انس و همنشینی با آن امام است؛ چه ندارد آن که رضا دارد و چه دارد آن که از رضا محروم است.